Termin do ustaleniaStal Rzeszów
Termin do ustaleniaStal Rzeszów
(1944) OM TUR PZL Rzeszów
(maj 1949) Zakładowy Klub Sportowy Stal Rzeszów
(lato 2004) ZKS Stal Greinplast Rzeszów
(lato 2005) ZKS Stal Rzeszów
(19 stycznia 2007) ZKS Stal Watkem Rzeszów
(marzec 2008) ZKS Stal Kwarcsystem Rzeszów
(lipiec 2009) ZKS Stal Sandeco Rzeszów
(lipiec 2012) Stal Rzeszów Spółka Akcyjna
Pierwszym przewodniczącym został Bronisław Szczoczarz, natomiast jego zastępcami zostali Zygmunt Cisek, Paweł Drożdżyński, członkami zarządu zostali Józef Błaszkowski, Franciszek Ciępa i Tadeusz Tomaszewski. Ideą działaczy było utworzenie klubu, który skupi pod jednym sztandarem garnącą się do uprawiania sportu rzeszowską młodzież, jak również byłych sportowców przybywających na Rzeszowszczyznę. W okresie tworzenia zespołu fundusze na działalność klubu pochodziły w znacznej części ze zbiórek organizowanych na lodowiskach, czy podczas zabaw tanecznych. Podobnie pozyskiwano sprzęt sportowy pochodzący z okresu przedwojennego. Formalnie stowarzyszenie „O.M.T.U.R. – P.Z.L.” w Rzeszowie został wpisany do rejestru stowarzyszeń 14 września 1946.
W sezonie III ligi 1956 Stal awansowała do II ligi 1957 (trenerami byli wówczas Edward Mikusiński oraz jako grający zawodnik Tadeusz Hogendorf). Po kilku latach występów na tym szczeblu w edycji II ligi 1962 dnia 21 czerwca 1962 drużyna awansowała do I ligi. Od tego czasu Stał grała w I lidze, zdobyła Puchar Polski oraz dotarła do II rundy Pucharu Zdobywców Pucharów.
W 2012 roku powstała spółka akcyjna, która przejęła Zakładowy Klub Sportowy. Stal obecnie występuje w II lidze. Od kwietnia 2018 roku sponsorem tytularnym zespołu jest firma FIBRAIN – polski producent rozwiązań światłowodowych.
Stal Rzeszów spędziła w Ekstraklasie 11 sezonów. W najwyższej klasie rozgrywkowej piłkarze z Hetmańskiej występowali nieprzerwanie w latach 1962-1972 oraz w sezonie 1975/1976. W tabeli wszech czasów Ekstraklasy „Stalowcy” zajmują 35 miejsce.
Cały ten rozdział powstał dzięki nieocenionej pomocy pana Romana Stachowicza, który udostępnił nam swoje kroniki Stali Rzeszów. Na ich podstawie powstało poniższe opracowanie.
Relacje z meczów, dostępne po wejściu w hiperłącze załączone w wyniku danego spotkania, są w całości przepisane z wyżej wymienionych kronik. Wszystkie informacje zamieszczone poniżej bazują na informacjach zawartych w kronikach pana Romana.
Największym sukcesem Stali Rzeszów w historii jest zdobycie Pucharu Polski w edycji 1974/1975.
Droga Stali Rzeszów do zwycięstwa w Pucharze Polski sezonu 1974/1975 rozpoczęła się de facto już w 1973 roku. Przed tą, dwudziestą pierwszą edycją rozgrywek, wprowadzono rozwiązanie zakładające, że wyłącznie pierwszoligowcy (wówczas najwyższa klasa rozgrywkowa) rozpoczną rywalizację od 1/32, czyli od pierwszej rundy. Pozostałe drużyny musiały zakwalifikować się do głównego etapu rozgrywek poprzez rywalizację w Pucharu Polski na szczeblu okręgu. Co ciekawe, w poprzednich edycjach udział w pierwszej rundzie PP miały zagwarantowane drużyny od II ligi w górę.
W ramach Okręgowego Pucharu Polski Stal Rzeszów rozegrała trzy mecze. W pierwszym z nich biało-niebiescy pokonali Stal Nowa Dęba 1-0 po bramce Bogdana Kowalskiego, w drugim Czuwaj Przemyśl 0-3 po golach Urbana, Krawczyka i Sieniawskiego, a w trzecim, finałowym – Walter Rzeszów po trzech golach Kozerskiego i po jednym Curyły i Krawczyka.
7.10.1973r.
Stal Nowa Dęba – Stal Rzeszów 0-1
Bramka: Bogdan Kowalski
24.10.1973r.
Czuwaj Przemyśl – Stal Rzeszów 0-3
Bramki: Urban, Krawczyk, Sieniawski
10.03.1974r., Finał Pucharu na szczeblu okręgu
Walter Rzeszów – Stal Rzeszów 0-5
Bramki: Kozerski (3), Curyło, Krawczyk
11.08.1974r., 1/32 Pucharu Polski
Prokocim Kraków – Stal Rzeszów 0-3
Pierwsza runda Pucharu Polski na szczeblu centralnym rozpoczęła się dla Stali Rzeszów 11 sierpnia 1974 roku wyjazdowym meczem z Prokocimiem Kraków. Biało-niebiescy pokonali rywala 3-0, a wszystkie gole zdobył dla naszej drużyny Kozerski.
3.09.1974r., 1/16 Pucharu Polski
Stal Rzeszów – Szombierki Bytom 2-1
Druga runda przyniosła Stali Rzeszów rywala z najwyższej klasy rozgrywkowej w Polsce. Jak się później okazało, Żurawie aż do finału mierzyły się z ekipami z I ligi, ale nie wyprzedzajmy faktów.
Biało-niebiescy pokonali na własnym boisku Szombierki Bytom 2-1, a bramki dla gospodarzy strzelali Michaliszyn i Krawczyk. Był to mecz stojący na dobrym poziomie, obfitujący w wiele okazji podbramkowych, mimo że boisko nie sprzyjało ofensywnej grze.
20.11.1974r., 1/8 finału Pucharu Polski
Stal Rzeszów vs ROW Rybnik 2-1 (po dogrywce)
W tej fazie rozgrywek Pucharu Polski los postawił naprzeciw Stali Rzeszów rybnicki ROW. Osłabieni brakiem dwóch podstawowych zawodników biało-niebiescy pokonali rywali po dogrywce. Kolejny pierwszoligowiec poległ na stadionie Żurawi.
4.12.1974r., 1/4 finału Pucharu Polski
Stal Rzeszów – Stal Mielec 2-0
Ćwierćfinał to mecz, można to napisać ze spokojnym sumieniem i ogromną pewnością, przełomowy w przygodzie Stali Rzeszów z Pucharem Polski 1974/1975. Podopieczni trenera Joachima Krajczego trafili na imienniczkę z Mielca. W derbach Rzeszowszczyzny zdecydowanym faworytem byli goście, naszpikowani reprezentantami kraju, którzy kilka miesięcy wcześniej zdobyli brąz na Mistrzostwach Świata w RFN. Lato, Domarski, Kasperczak – te nazwiska mówią same przez się. Dodatkowo, w ostatnich starciach obu zespołów górą byli mielczanie, którzy w tym sezonie walczyli tak o Mistrzostwo Polski jak i Puchar Polski oraz liczyli na udział w europejskich pucharach w przyszłym sezonie. W jednej z tych trzech rzeczy, jak się okazało, mocno się przeliczyli…
2.03.1975r., 1/2 finału Pucharu Polski
Stal Rzeszów – Pogoń Szczecin 3-0 (po dogrywce)
Półfinałowy bój w Pucharze Polski Stal Rzeszów stoczyła z Pogonią Szczecin. Na trybunach pojawiło się około 30 tysięcy ludzi, co jest do dzisiaj niepobitym rekordem frekwencji na piłkarskim meczu w Rzeszowie. Liczba osób i tak znacząco, bo o prawie 10 tysięcy, przekraczała nominalną pojemność stadionu (o czym pod koniec swojej relacji pisze pan Roman Stachowicz), zatem kibice gromadzili się na torze żużlowym, zajmując miejsca tuż przy linii bocznej boiska. Arbitrzy grozili zatrzymaniem meczu i walkowerem dla przyjezdnych, ale ostatecznie udało się to spotkanie rozstrzygnąć w ramach piłkarskiej rywalizacji. W niej lepsi okazali się gospodarze, którzy po dogrywce pokonali pierwszoligowca. Największy ówcześnie sukces w historii Żurawi z Rzeszowa stał się faktem!
1.05.1975r., Finał Pucharu Polski
Stal Rzeszów – ROW Rybnik 0-0 (3-2 w rzutach karnych)
Finałowy mecz Pucharu Polski 1974/1975 odbył się na stadionie Cracovii. Samo spotkanie nie zachwycało – kibice byli świadkami wyważonej, defensywnej gry, boisko także zadania piłkarzom obu zespołów nie ułatwiało. Po 120 minutach arbiter spotkania zarządził rzuty karne. To, co stało się potem, przeszło już na zawsze do historii Stali Rzeszów.
SYLWETKI PIŁKARZY, KTÓRZY ZDOBYLI PUCHAR POLSKI
PRASA O SUKCESIE STALI RZESZÓW
Reportaż radiowy pt. „Stalowy Puchar”
red. Bartłomiej Wisz, realizacja Jerzy Dziobak
„GRAJĄC W DRUGIEJ LIDZE WYGRALI PUCHAR POLSKI! – NAJWIĘKSZA SENSACJA W HISTORII ROZGRYWEK!”
Mateusz Mikulak – Footgol TV
Stalowa Brać #7 – Droga Stali Rzeszów do finału Pucharu Polski 1975. Wspomnienia Romana Stachowicza
Stalowa Brać #8 – jak Stal Rzeszów zdobyła Puchar Polski 1975? Napieracz, Truchanowicz, Probola
Cały ten rozdział powstał dzięki nieocenionej pomocy pana Romana Stachowicza, który udostępnił nam swoje kroniki Stali Rzeszów. Na ich podstawie powstało poniższe opracowanie.
Relacje z meczów, dostępne po wejściu w hiperłącze załączone w wyniku danego spotkania, są w całości przepisane z wyżej wymienionych kronik. Wszystkie informacje zamieszczone poniżej bazują na informacjach zawartych w kronikach pana Romana.
Po historycznym zwycięstwie w Pucharze Polski w 1975 roku, Stal Rzeszów zadebiutowała na arenach europejskich. Biało-niebiescy wystąpili w Pucharze Zdobywców Pucharów – rozgrywkach, w których udział brali zwycięzcy pucharów krajowych w danym kraju. Stalowcy rywalizację rozpoczęli od I rundy – 1/16 finału, w której ich rywalem był norweski Skeid Oslo.
17.09.1975r., I runda PZP
Okazało się, że norweski zespół nie jest wymagającym rywalem dla będącej wtedy już w I lidze, najwyższej ówcześnie klasie rozgrywkowej w Polsce, Stali Rzeszów. Biało-niebiescy wygrali 4-1, a publiczność zgromadzona na stadionie w Oslo oklaskiwała grę rzeszowian.
1.10.1975r., I runda PZP – rewanż
W drugim, rewanżowym meczu, Żurawie ponownie wbiły rywalowi cztery gole, radując przy tym licznie zebraną na trybunach stadionu Stali Rzeszów publiczność. Biało-niebiescy awansowali do II rundy PZP i czekali, jakiego rywala przyniesie im los w kolejnej fazie.
22.10.1975r., II runda PZP
W II rundzie Pucharu Zdobywców Pucharów Stal Rzeszów mierzyła się z walijskim Wrexham. Zespół ten występował wówczas w angielskiej trzeciej lidze. Wrexham jest bardzo zasłużonym dla walijskiej i brytyjskiej piłki zespołem – założony jeszcze w XIX wieku klub był wówczas dwudziestokrotnym triumfatorem Pucharu Walii. W jego szeregach występowali również reprezentacji kraju.
Pierwszy mecz odbył się w Walii. Tam gospodarze wygrali 2-0 po dwóch bramkach gwiazdy zespołu Ashcrofta. Do takiego a nie innego rezultatu przyczyniły się też jednak niepewne interwencje linii obrony. Gratką dla kibiców Stali Rzeszów jest nagranie z tego meczu opublikowane w serwisie YouTube. Prezentuje ono oba gole gospodarzy.
5.11.1975r., II runda PZP
Rewanżowy mecz pomiędzy Stalą Rzeszów a Wrexham oglądał z trybun stadionu biało-niebieskich komplet 20 tysięcy kibiców. Pierwsza połowa spotkania pozwalała mieć nadzieję na odrobienie strat – Stalowcy mieli swoje okazje, ale nie byli skuteczni. W drugiej części gry, pomimo bramki na 1-0 dla gospodarzy, lepiej wyglądali już goście, którzy na kilka minut przed końcem meczu zagwarantowali sobie awans do kolejnej rundy. Tym sposobem zakończyła się przygoda Stali Rzeszów z europejskimi pucharami. Przygoda, której nie udało się biało-niebieskim powtórzyć do dzisiaj. Mamy nadzieję – jeszcze.
Reportaż radiowy pt. „Stalowy Puchar”
red. Bartłomiej Wisz, realizacja Jerzy Dziobak
Stalowa Brać #8 – jak Stal Rzeszów zdobyła Puchar Polski 1975? Napieracz, Truchanowicz, Probola
